Toen Annabel één werd mochten wij, op aanraden van de kinderarts, starten met de melkladder. Een stappenplan om je kindje, op opbouwende wijze, steeds een beetje meer producten te geven die melk bevatten. Verschijnt een reactie? Dan stop je. Gaat het goed? Dan bouw je op. Met als doel de hoogste trede van de ladder te bereiken, zonder allergische reactie.
Lees verder “Koemelkallergie: hoe gaat het nu?”
Vorige week was het tijd voor Annabel haar veertien maanden prik. Hoewel de dames bij Kind & Gezin wat ons betreft absoluut niet voldoen aan het heersende beeld, blijft het een ongelooflijk rot moment als dat hulpeloze, kleine meisje die nare prikken in haar beentjes krijgt.
Gelukkig is dat altijd een fractie van de afspraak en krijg ik erna uitgebreid de tijd en de ruimte om miss mini te troosten aan de borst. De rest van de afspraak voelt voornamelijk als even bijkletsen met een oude bekende, een klein beetje opscheppen over wat een leuke dochter we hebben (al zien ze dat natuurlijk zelf ook wel) en horen hoeveel Annabel gegroeid is.
Als je kind bijna één wordt, lijkt het of heel de wereld daarvan op de hoogte is en denkt dat jij dat niet bent. Dus wordt het je zo’n dertig keer per dag verteld. “Ze is bijna jarig he?”. Zo hard als ik mijn best deed om niet geconfronteerd te worden met het idee dat mijn baby straks geen baby meer zou zijn, zo hard deed de tijd zijn best om dat proces te bespoedigen.
Nu de eerste verjaardag van miss mini in rap tempo nadert, is het tijd om een beetje terug te blikken op mijn eerste jaar moederschap. De dingen die leuk zijn komen aan de lopende band voorbij, maar het blijft toch een ander verhaal om te schrijven over de dingen die niet leuk zijn. Ja, ik weet dat ik blij mag zijn dat ik moeder ben. En ja, ik wist de meeste van deze dingen van tevoren. Maar dat wil niet zeggen dat het hele moederschap daarom één groot feest is. Omdat de laatste klaagblog op een berg herkenning kon rekenen, hier nog een kleine aanvulling.
Dit zijn, als je het mij vraagt, de minst leuke dingen van het moederschap so far.
Dat je een soort gemeengoed wordt vanaf het moment dat je wereldkundig maakt dat je een kind krijgt, kan geen verrassing zijn voor de meeste moeders. Dat begint tijdens de zwangerschap en loopt erna in één vloeiende lijn door in je moederschap. Wildvreemden zitten aan je buik, overladen je met (goedbedoelde) adviezen en vinden overal wat van.
mamabel.nl 