Als een dappere ‘first-time-mom’ had ik me bij Annabel allerlei zaken voorgenomen. Na drie maanden borstvoeding ging ik weer in de lampen hangen, slapen zou ze na een paar weken in de wieg lekker op haar eigen kamer doen, ik zou altijd mijn rust bewaren en mini mensen in het grote bed waren uit den boze.
Er is geen ouder ter wereld die ik uit hoef te leggen dat het dus niet helemaal (of helemaal niet) ging zoals gepland.
Lees verder “Been there, (haven’t) done that.”
Hoe gaan de nachten? Slaapt ze al door? Zo’n beetje de meest gestelde vraag als je net een kindje hebt gekregen. Alsof het antwoord op die vraag ook maar iets zegt over hoe het met je kindje gaat. Of met jou.
Annabel sliep vrij vlot door. We konden haar tegen elven als een burrito in haar inbakerdoek rollen, om haar er acht uur later weer uit te bevrijden. En dat hield ze best een poosje vol. Achteraf bleek dat ze ’s nachts uitgeput was van het vele huilen overdag. Maar dat wisten we toen nog niet.
Lees verder “Slaapt ze al door?”
Vorige week las ik in een artikel dat de overheid vindt dat ouders te weinig gebruik maken van hun ouderschapsverlof. Dat zou vooral komen omdat het een beetje een sigaar uit eigen doos is, tenzij je ambtenaar bent. Om ‘ons’ te motiveren die uren wél op te nemen, hebben ze de wetgeving aangepast per augustus 2022. Als je dan verlof opneemt in het eerste jaar na de geboorte, betaalt de overheid tot maximaal de helft van je salaris terug. Dat zou ouders meer tijd geven voor een goede balans tussen werk en een gezin.
Lees verder “Ouderschapsverlof”
In de aanloop naar de geboorte van je kindje, neem je je allerlei dingen voor. Je zult de rust zelve zijn, jouw kind zal nooit een woede-uitbarsting krijgen middenin de Jumbo en je zult al helemaal je haar niet laten ombouwen tot kort pittig kapseltje. Wat al die andere moeders doen, moeten zij weten, maar jij gaat het écht anders doen.
Lees verder “Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan.”
Dit jaar gingen wij voor het eerst als gezin op zomervakantie. We waren al eerder met z’n drietjes naar Texel op vakantie geweest, maar dat voelt inmiddels als thuiskomen en bovendien is dat prima met de auto bereikbaar. Met ons mini meisje de lucht in, om tien dagen op een all-in resort te bivakkeren, ver weg van Nederlands sprekende artsen en het eigen bedje van onze moeilijke slaapster, dat was andere koek. Gelukkig hadden we geen dokters nodig en ging het slapen verbazingwekkend goed. Ook het resort bleek precies wat we nodig hadden. Altijd eten en drinken in de buurt, alle voorzieningen op loopafstand en entertainment voor de kleintjes. Ook voor ons mini meisje. Waar wij dachten dat het langs ons tien maanden oude kippie heen zou gaan, bleek zij de grootste feestneus. Bij het horen van de kinderliedjes gingen haar armen zwieren en het was in Alcúdia waar zij haar eerste lievelingsliedje ontdekte: ‘Ich habe einen kleinen Papagei’
mamabel.nl 