Dit najaar is het de achtste keer dat wij vakantie vieren op Texel. In maart 2015 gingen we voor het eerst en werden we op slag verliefd op het eiland. Fijn bijkomend voordeel is het optreden van Plaatstaal ieder najaar. In het begin maakten we daar een lang weekend van, inmiddels plakken we er gewoon een weekje vakantie omheen.
“Schat, waar is dit andere grote sporttas?”
“Welke bedoel je? We hebben er toch maar één?”
“Nee, die ene groene ligt al op de slaapkamer. We hebben toch ook nog die blauwe?”
Een blauwe sporttas? Ik probeer te verzinnen wanneer wij een blauwe sporttas hadden, maar ik vrees dat m’n brein voorgoed tot pudding is gebombardeerd.
Afgelopen weekend zocht ik voor een artikel, door mijn oude foto’s op mijn laptop, naar één van onze eerste Texel foto’s samen. Zo’n zoektocht begint vaak heel doelgericht, maar voor je het weet ben je verdwaald tussen kerstkostuums en voorjaarsvakanties. Wegdromen bij foto’s van één van onze eerste dates, of me afvragend hoe het met die ene oud-collega zou gaan bij het zien van foto’s van die (iets te) gezellige bedrijfsborrel. Het lijkt wel honderd jaar geleden, het zijn er ‘slechts’ vier.
Het is weer donderdag en dat betekent tijd voor een lijstje. In navolging op het stukje zware kost van afgelopen maandag, leek een luchtig thema me wel gepast voor de balans. Ondanks dat het onderwerp heel anders was dan jullie van me gewend zijn, werd ‘Mag het ietsje zachter’ erg veel gelezen en ontving ik super veel lieve reacties en bemoedigende woorden. Omdat ik meermaals terugkreeg dat jullie het leuk vinden om wat meer over mij te lezen, hierbij een aantal dingen – los van het mama zijn- die, als je het mij vraagt, onlosmakelijk met mij zijn verbonden.
Het is tegen zessen als jij voor de vierde keer die nacht van je laat horen. Op het moment eerder regel dan uitzondering, maar ik betrap mezelf erop dat ik bij iedere keer denk ‘toe nou lieve Annabel, draai je om en slaap verder’. Dat doe je nooit. Je trakteert me wel iedere keer op een dankbare grijns als ik je uit bed pluk en bij mij in bed neem. Net als vanmorgen. Normaal gaat de wekker rond dit tijdstip maar vandaag leg ik je nog even terug en slaap verder. Tot ik je in een andere kamer hoor brabbelen tegen je vader en me realiseer dat hij je al uit bed gehaald heeft, omdat jij besloot dat de dag vandaag wel om zes uur begon. Vandaag was er geen wekker, het is vakantie.
mamabel.nl 