Ich habe einen kleinen Papagei

Dit jaar gingen wij voor het eerst als gezin op zomervakantie. We waren al eerder met z’n drietjes naar Texel op vakantie geweest, maar dat voelt inmiddels als thuiskomen en bovendien is dat prima met de auto bereikbaar. Met ons mini meisje de lucht in, om tien dagen op een all-in resort te bivakkeren, ver weg van Nederlands sprekende artsen en het eigen bedje van onze moeilijke slaapster, dat was andere koek. Gelukkig hadden we geen dokters nodig en ging het slapen verbazingwekkend goed. Ook het resort bleek precies wat we nodig hadden. Altijd eten en drinken in de buurt, alle voorzieningen op loopafstand en entertainment voor de kleintjes. Ook voor ons mini meisje. Waar wij dachten dat het langs ons tien maanden oude kippie heen zou gaan, bleek zij de grootste feestneus. Bij het horen van de kinderliedjes gingen haar armen zwieren en het was in Alcúdia waar zij haar eerste lievelingsliedje ontdekte: ‘Ich habe einen kleinen Papagei’

Lees verder “Ich habe einen kleinen Papagei”

Mag het ietsje zachter

Sinds ik op regelmatige basis een inkijkje geef in ons leven en dat van Annabel, krijg ik uit allerlei hoeken vragen en reacties op stukjes. Een PB’tje met een hart onder de riem, een grappige reactie onder een foto of een vraag naar aanleiding van een blog. Meestal gaat het over Annabel, maar steeds vaker wordt de toon van conversaties persoonlijk. Wat voor werk doe je, waar vier je vakantie en hoe brengen jij en je lief het liefst jullie datenight door (spoileralert: met veel eten en een serie op de bank).

Lees verder “Mag het ietsje zachter”