Als je zwanger bent, komt op een zeker moment in die zwangerschap van iemand in de buurt (je moeder, je verloskundige, een nieuwsgierige buurvrouw) de vraag waar je wilt bevallen. Een vraag die in sommige landen op opgetrokken wenkbrauwen kan rekenen, maar waar in Nederland geen mens van opkijkt (tenzij het antwoord ‘op een festival’ is, wellicht).
Vorige week las ik in een artikel dat de overheid vindt dat ouders te weinig gebruik maken van hun ouderschapsverlof. Dat zou vooral komen omdat het een beetje een sigaar uit eigen doos is, tenzij je ambtenaar bent. Om ‘ons’ te motiveren die uren wél op te nemen, hebben ze de wetgeving aangepast per augustus 2022. Als je dan verlof opneemt in het eerste jaar na de geboorte, betaalt de overheid tot maximaal de helft van je salaris terug. Dat zou ouders meer tijd geven voor een goede balans tussen werk en een gezin.
Lees verder “Ouderschapsverlof”
Afgelopen vrijdag was ik 27 weken zwanger en dat betekent dat het derde trimester is aangebroken. Hoewel het eerste trimester me deze ronde vele malen zwaarder viel dan bij Annabel, heb ik het middelste gedeelte gelukkig ook veel kunnen genieten. Van meer energie, weer kunnen eten en beginnende schopjes van onze kleine dame, tot goed benutte nesteldrang en het langzaam vergaren van een zoete, roze garderobe.
Lees verder “Genoeg gezwegen”
Toen mijn lief en ik onze wens voor een tweede kindje naar elkaar uitspraken, hadden we een daarvoor een bepaald tijdsbestek voor ogen. Natuurlijk moet het je gegeven zijn, maar we wilden in ieder geval niet vóór een bepaalde periode ‘beginnen’. Toen uiteindelijk onze ideale startpunt in zicht kwam, woedde Corona door de wereld. Dit heeft ons best even onzeker gemaakt en we vroegen ons af of we onze wens niet beter even konden uitstellen.
Lees verder “Waarom zwanger zijn in Corona tijden wél leuk is”
Tot ik een jaar of veertien was, kwam ik wekelijks in de kerk. Mijn ouders hadden een Christelijke opvoeding genoten en wilden ons die opvoeding graag doorgeven. Lange tijd vond ik dat prima (wat kun je er nu helemaal van vinden met je tien of elf jaar) maar naarmate ik ouder werd, merkte ik dat wat ik hoorde in de kerk, niet aansloot hij wat ik voelde in m’n hart, of dacht nodig te hebben.
Lees verder “Take me to church”
mamabel.nl 