Vorige week was het tijd voor Annabel haar veertien maanden prik. Hoewel de dames bij Kind & Gezin wat ons betreft absoluut niet voldoen aan het heersende beeld, blijft het een ongelooflijk rot moment als dat hulpeloze, kleine meisje die nare prikken in haar beentjes krijgt.
Gelukkig is dat altijd een fractie van de afspraak en krijg ik erna uitgebreid de tijd en de ruimte om miss mini te troosten aan de borst. De rest van de afspraak voelt voornamelijk als even bijkletsen met een oude bekende, een klein beetje opscheppen over wat een leuke dochter we hebben (al zien ze dat natuurlijk zelf ook wel) en horen hoeveel Annabel gegroeid is.