Het is hoogzomer. De mussen voelden de bui alweer hangen en hebben, na de bloedhitte van 2018, een ander onderkomen gezocht dan onze daken, en zelfs de gemiddelde kledingwinkel verkoopt ventilators ‘on the side’. We verbruiken tien keer zo veel water als anders om onze zwembaden te vullen en sproeien, ondanks herhaaldelijk verzoek dit niet te doen, onze grasmatten en bijenstruiken in de hoop dat ze het overleven. Tuinen ruiken naar vlammende speklappen, en zwembroeken en bikini’s omsluiten witte winterbillen. Op zulke momenten ben ik blij dat iedereen in de straat z’n eigen zwembad heeft.
Tag: Moederschap
The doctor will see you now
Een paar weken terug ben ik bij de huisarts geweest om bloed te laten prikken. In de loop der jaren had ik zo veel adviezen omtrent het nemen van voedingssupplementen ter harte genomen, dat de regenboog aan pillen potjes niet meer in de lade paste. Visolie, magnesium, vitamine A tot Z en dan nog een beetje meer. Alles zou ergens aan moeten bijdragen, al wist ik van het gros niet meer waaraan precies. Ik besloot alle adviezen even naast me neer te leggen en te kijken waar ik echt wat aan zou hebben.
Schone schijn
Regelmatig krijg ik lieve reacties van mensen, dat ze het leuk vinden hoe ik zo geniet van ons kleine meisje. Je kunt er niet omheen, mijn social media draait veelal om haar. De mensen die daar gek van werden hebben inmiddels bijna allemaal de digitale banden verbroken (gelukkig alleen digitaal) en het lijstje met gelijkgestemden groeide. Ook hier, op Mamabel, gaat het (je verwacht het niet) over Annabel.
Hello sunshine
Het is vrijdagmorgen, bijna half acht, als een zonnestraal langs een scheef hangende lamel de slaapkamer in prikt. Terwijl ik de slaap uit mijn ogen wrijf, maakt jouw enthousiaste gebrabbel me duidelijk dat ik echt een beetje vaart moet maken. Dat je momenteel iedere twee a drie uur eet, dag en nacht, wil niet zeggen dat je geen honger meer hebt als je wakker wordt. Fijn dat die trekken van je vader nu al duidelijk worden. Ach, wie houd ik voor de gek. Kind van haar ouders. Snel til ik je uit je ledikant en samen kruipen we nog even onder de dekens. Jij eten, mama rustig wakker worden.
Twee popcorn en een cola alstublieft
Deze week zijn we begonnen met Annabel ook overdag in haar eigen wiegje te laten slapen. Natuurlijk krijg ik nooit genoeg van dat lekkere pamperkontje wat de lucht in piept als ze het zichzelf comfortabel maakt in de box. Maar in de afgelopen weken is wel gebleken dat structuur haar goed doet. Eerlijk is eerlijk, ik ben ook een stuk productiever als mini in bed slaapt, in plaats van op mij.