Er was er één jarig

Als je kind bijna één wordt, lijkt het of heel de wereld daarvan op de hoogte is en denkt dat jij dat niet bent. Dus wordt het je zo’n dertig keer per dag verteld. “Ze is bijna jarig he?”. Zo hard als ik mijn best deed om niet geconfronteerd te worden met het idee dat mijn baby straks geen baby meer zou zijn, zo hard deed de tijd zijn best om dat proces te bespoedigen.

Lees verder “Er was er één jarig”

Big girls don’t cry

Voor je met zwangerschapsverlof gaat, vragen mensen wat je gaat doen met al die vrije tijd. In mijn geval tenminste, als je zwanger bent van je eerste kindje. Voor de weken tot de geboorte had ik niet echt een plan, de weken erna des te meer. Wij zouden knuffelen en kroelen tot er niets meer te knuffelen en kroelen viel. Stofzuigen had ik in de drie weken voor de bevalling genoeg gedaan voor een jaar en die vaat kon prima een middagje op het aanrecht blijven staan. Wij zouden kroelen.

Lees verder “Big girls don’t cry”