Mamabel voor Boys3Life
Sinds een paar weken gaan we met Annabel naar muziekles. Muziek op schoot is speciaal voor kindjes tussen één en twee jaar oud en bestaat uit drie kwartier liedjes zingen, klappen, dansen en met attributen schudden (en gooien). Het is een waar feestje om die mini mensjes te zien heupwiegen, meezingen (oke, brabbelen) en samba shaken.
Sinds Annabel er is, ziet mijn vrije tijd er heel anders uit dan vroegâh. Hapjes en drankjes buiten de deur, zijn veranderd in snaaien op de bank en concerten en festivals zijn grotendeels vervangen door series kijken, op de grond liggen met Annabel en haar speelgoed en een beetje keuvelen, in en om het huis. Een vrijetijdsbesteding die me uitstekend bevalt, hoewel ik mijn voornemen om wat meer te lezen nog steeds moet waarmaken.
Mamabel voor Jacky Nobels
Afgelopen week kreeg ik een mailtje van een dance organisatie, of ik in de voorverkoop, kaartjes met korting wilde kopen voor een dance feest. Inmiddels is het al een jaar of zeven geleden dat ik ben wezen ‘hakken’, maar aangezien ik die mailtjes nog jaarlijks krijg en er altijd wel een bekende van me gebruik maakt van de aangeboden code, blijf ik de mails krijgen. Het brengt me altijd weer even terug naar festivalzomers, afgetrapte Nike Air Maxies en nachtenlang stampen op de hardste muziek.
Uit de oude doos. Oorspronkelijke datum van delen: 23 februari 2013
Vandaag ben ik met een vriendin naar de 9 maanden beurs geweest. De RAI, of tenminste een gedeelte hiervan, is voor deze gelegenheid omgedoopt tot mommy-to-be walhalla. Van über hippe buggy’s, tot kekke draagdoeken en schattige kleertjes in overvloed, je vindt hier alles wat met de komst van je koter te maken heeft.
Al sinds november loop ik te tobben met mijn gezondheid. Het feit dat Annabel sindsdien naar de opvang gaat zal daar ongetwijfeld mee te maken hebben. Steeds als ik dacht dat het wel weer ging, voelde ik me een week later opnieuw beroerd. Hoofdpijn, keelpijn, snotteren, verhoging. Het hele pakket, tot een voorhoofdsholteontsteking aan toe. Die dankzij de dokter uiteindelijk werd verholpen door een kuurtje en een stevige dosis ibuprofen. Eindelijk voelde ik me weer een beetje mens.
