Een jaar of twee, misschien drie, terug, had ik een gesprek met mijn oudste broer. Het was november en we probeerden een datum te vinden om Sinterklaas met elkaar te vieren. Een zeer gewaardeerde traditie in ons ouderlijk huis, eentje die we graag in stand houden. Zeker omdat we elkaar, in
onze alsmaar drukker wordende levens, nog weleens uit het oog verliezen.
Boys3Life voor Mamabel
Sinds een paar weken horen we van een van de jongens de hele dag ‘die, die, die’. Gecombineerd met een vingertje wat volledig random de wereld in wijst. Even dacht ik nog dat die betekende dat hij uit de stoel wilde, maar hij gebruikt het woordje ook als hij niet in zijn stoel zit. We zijn dus nog aan het ontdekken wat hij nou eigenlijk wil zeggen en tot die tijd genieten we van zijn vrolijke koppie als hij driftig om zich heen wijst.
Doorgaan met het lezen van “Heb jij nog een ‘die’?”
Iedere avond voor wij gaan slapen, loopt mijn lief nog even alle sloten na. Ik kan de klok erop gelijk zetten, hij zal z’n bed niet in stappen zonder die handeling te hebben verricht. Net als dat ik nooit zonder m’n gezicht schoon te maken onder de spreekwoordelijke wol kruip. We hebben allemaal zo onze structuren en rituelen, we zijn nu eenmaal gewoontedieren.
Doorgaan met het lezen van “This is how we do it: onze rituelen”
Toen wij een aantal jaar geleden besloten om vakantie te vieren op een camping in de buurt van Rome, had ik uiteraard zin om de stad te verkennen, maar vooral in het lekkere eten wat het land te bieden heeft. Pizza, pizza, ijs, ik lust het allemaal en het liefst veel ervan.
Doorgaan met het lezen van “Spaghetti Carbonara”
Onlangs schreef ik op Instagram een stukje over het onmogelijke, tenenkrommende, ‘ik-wil-mijn-eigen-haren-uit-mijn-hoofd-trekken’ gedrag van mijn dreumes. Dat stukje kon op veel herkenning rekenen en dat stelde me gerust.
Maar het leek wel of Annabel het relaas zelf ook had gelezen en zich realiseerde dat ze misschien effe een beetje moest dimmen, voor ze haar pa en ma helemaal over de rooie zou helpen. Sinds dit weekend genieten wij dus weer van onze Annabel zoals we haar het liefste zien.
Doorgaan met het lezen van “Waarom dreumesen fantastisch zijn”
