Gedurende de zwangerschap werd ik keer op keer verrast met hilarische en gevatte opmerkingen van de meest uiteenlopende mensen. Zowel gevraagd als ongevraagd. Van de ‘hahaha-wat-een-originele grap-die-heb-ik-echt-nog-nooit-gehoord’ dijenkletser “weet je zeker dat het er geen twee zijn”, tot de al even hilarische “er is er nog nooit één blijven zitten”. Zwangerschap haalt schijnbaar de komediant in mensen naar boven.
De tweede week van m’n verlof zit er bijna op. Het huis is 34 keer gestofzuigd, je kunt opereren op het aanrechtblad en ik denk vrij zeker te weten dat alle rompertjes op de juiste manier in haar kast liggen. Het grote wachten is aangebroken. Een paar weken terug vroeg ik me stiekem nog een beetje af of ik al klaar was om afscheid te nemen van mijn buik en de zwangerschap en ons nieuwe leven in te stappen. Maar het verlangen om ons meisje te ontmoeten groeit met de dag.
mamabel.nl 