De tweede week van m’n verlof zit er bijna op. Het huis is 34 keer gestofzuigd, je kunt opereren op het aanrechtblad en ik denk vrij zeker te weten dat alle rompertjes op de juiste manier in haar kast liggen. Het grote wachten is aangebroken. Een paar weken terug vroeg ik me stiekem nog een beetje af of ik al klaar was om afscheid te nemen van mijn buik en de zwangerschap en ons nieuwe leven in te stappen. Maar het verlangen om ons meisje te ontmoeten groeit met de dag.

Dus verzinnen we dingen om de dagen door te komen. Dankzij een berg overuren eerder dit jaar, heb ik het geluk dat ik een hoop van mijn verlofdagen met m’n lief kan doorbrengen. Hoewel ik een tikkie huiverig was of we elkaar niet na twee dagen in de haren zouden vliegen, is het tot nu toe vooral genieten samen.

Aangezien het huis schoner dan schoon is, ben ik maar aan het bakken geslagen. Hartig eten valt al maanden niet lekker en die fruitsalades ben je ook een keer zat. Dus heb ik de zoektocht naar het beste chocoladekoekje weer geopend en heb ik in vriendlief een dankbare proever. Ook het perfectioneren van de gezonde, maar tevens lekkere havermoutkoek blijkt een uitstekende manier om even je gedachten af te leiden van het aantal seconden dat je mogelijk nog zou moeten wachten tot de komst van je kindje. Naast het bakproces zelf, is het een prima reden om iedere dag een andere supermarkt te bezoeken, Lekker samen boodschappen doen, nog maar ‘ns een rondje Action als je toch op Zuidplein bent en, oh ja, waren we deze week al bij de Karwei geweest? Zo kom je nog eens op een idee ook.

Nadat we onze twee kersverse nichtjes eerder dit jaar speenkoorden met hun naam erin gaven, bedacht ik me dat ik dat prima zelf kon. Zo gezegd, zo gedaan en voor ik het wist stond er een bak met honderden kralen klaar om te gaan knutselen. En waarom stoppen bij een zelfgemaakt speenkoord met haar naam (waar ik het overigens Spaans benauwd van krijg, het is al erg genoeg dat de proefdruk van mini haar geboortekaartje in huis is. Wat als iemand haar naam ontdekt. THE HORROR)? Dus maakte ik een bijpassende wagenspanner en besloten lief en ik samen een baby gym te maken, na ons zoveelste bezoekje aan de bouwmarkt.

Het resultaat? Talloze kleurrijke slingers, hangers en allerhande babydecoratie en iedere dag een vers gevulde pot met koekjes. Vriendlief is inmiddels net zo veel kilo’s aangekomen als ik en er is geen babyobject vrij van onze handmade versiering.

Nog maar maximaal vier weken te gaan. Weet iemand de gemiddelde gewichtstoename bij mannen? Want ik heb het gevoel dat we hier een recordje naderen.

Wellicht dat we voor de prijsuitreiking een mooie kralenketting kunnen maken.