Toen ik zwanger was van Annabel schreef ik alles op. Ik hield een dagboek bij, vulde braaf iedere week een zwangerschapsboek in, maakte foto’s en beloofde mezelf ieder minuscuul detail van die wonderlijke gebeurtenis voor altijd te onthouden.
Doorgaan met het lezen van “Oh ja, zo was het: eerste trimester pret”
De eerste weken na mijn (uiteindelijk) positieve test, ging mijn hoofd nog talloze keren per dag van ongeloof naar ongelooflijk zwanger. Ik voelde het ene moment niets, om het volgende moment twintig kwaaltjes tegelijk te ervaren. Maar naast de fysieke kwaaltjes, kwamen ook al gauw de ‘en nu’ vragen.
Doorgaan met het lezen van “Een baby op komst, en nu?”
Het is derde kerstdag 07:00 en ik schuif aan achter mijn bureau. Om zes uur opstaan vind ik normaal al midden in de nacht, maar na de kerst kan ik er helemaal niet gelukkig van worden. Koffie lijkt de enige oplossing om deze dag door te komen. Veel koffie.
