Sinds Annabel er is, ziet mijn vrije tijd er heel anders uit dan vroegâh. Hapjes en drankjes buiten de deur, zijn veranderd in snaaien op de bank en concerten en festivals zijn grotendeels vervangen door series kijken, op de grond liggen met Annabel en haar speelgoed en een beetje keuvelen, in en om het huis. Een vrijetijdsbesteding die me uitstekend bevalt, hoewel ik mijn voornemen om wat meer te lezen nog steeds moet waarmaken.
Al sinds november loop ik te tobben met mijn gezondheid. Het feit dat Annabel sindsdien naar de opvang gaat zal daar ongetwijfeld mee te maken hebben. Steeds als ik dacht dat het wel weer ging, voelde ik me een week later opnieuw beroerd. Hoofdpijn, keelpijn, snotteren, verhoging. Het hele pakket, tot een voorhoofdsholteontsteking aan toe. Die dankzij de dokter uiteindelijk werd verholpen door een kuurtje en een stevige dosis ibuprofen. Eindelijk voelde ik me weer een beetje mens.
Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: er wordt weer geslapen in huize Mamabel. Na zestien maanden tobben, nachtbraken, hazenslaapjes en wiegeliedjes, lijkt Annabel in de gaten te hebben hoe slapen werkt en hoe fijn het is om dat klokje rond te doen. Sinds de jaarwisseling maken wij nachten die wel wat weg hebben van die uit het pre-baby tijdperk en man, wat genieten we daarvan.
Iedereen die weleens een (mama)blog leest, weet dat er honderden, zo niet duizenden, pagina’s zijn waarop wordt geblogd. Creatieve tiepjes die hun leukste ‘DIY’-tips delen, modebewuste mama’s die hun kind de nieuwste collecties van de mooiste merken laten showen en moeders zoals ik. Die met foto’s en stukjes tekst het wel en wee omtrent het leven van hun kind delen. Eerste stapjes, eerste lachjes, duizend uur slaapgebrek en iedere dag een nieuwe constatering of dilemma.
Lees verder “Alles voor de likes”
Lang voor Mamabel bestond, of ik überhaupt samen was met Papabel, gebruikte ik mijn toetsenbord om mijn ongeorganiseerde brein een beetje te structuren. Destijds schreef ik natuurlijk over hele andere zaken dan voedsel intoleranties, sprongetjes en gebroken nachten. Idiote actualiteiten konden rekenen op mijn ongezouten (en soms – achteraf gezien – enigszins kortzichtige mening) en zo nu en dan waagde ik me aan een stukje dromerige puberproza.
Lees verder “First dates: toen en nu”
mamabel.nl 