Op Mamabel neem ik je graag mee in mijn leven als kersverse mama. Hoe baan ik me een weg door volle luiers en korte nachten? Welke gouden tip kreeg ik in de rij bij de supermarkt? En hoe ga ik om met de kritiek die je als kersverse mama te verduren krijgt? Zo nu en dan deel ik een lekker recept en kun je genieten van een gastblog. Veel leesplezier!
Het kan je niet ontgaan zijn, de Sint is weer in het land. Al dan niet vergezeld door eender welke kleur Piet. (Een onderwerp wat ik voor mijn eigen gemoedsrust dit jaar even laat passeren.) Dorpen en steden liepen uit om de goedheiligman te ontvangen en de thuisblijvers stemden massaal af op de landelijke intocht op televisie.
In de laatste maanden van mijn zwangerschap was ik allergisch voor stilzitten. Nesteldrang had zich van mij meester gemaakt en heel de dag was ik in de weer. Bij voorkeur met schoonmaken of eten koken. Een prima combinatie, want die twee houden elkaar lekker in stand. Als je denkt dat je huis schoon is, moet je eens een appeltaart gaan bakken (en laten opeten door mijn vent). Zo ging ik van snelkookpan naar stofzuigsessie en weer terug.
Vorige week was het tijd voor Annabel haar veertien maanden prik. Hoewel de dames bij Kind & Gezin wat ons betreft absoluut niet voldoen aan het heersende beeld, blijft het een ongelooflijk rot moment als dat hulpeloze, kleine meisje die nare prikken in haar beentjes krijgt.
Gelukkig is dat altijd een fractie van de afspraak en krijg ik erna uitgebreid de tijd en de ruimte om miss mini te troosten aan de borst. De rest van de afspraak voelt voornamelijk als even bijkletsen met een oude bekende, een klein beetje opscheppen over wat een leuke dochter we hebben (al zien ze dat natuurlijk zelf ook wel) en horen hoeveel Annabel gegroeid is.
Al zo lang als mijn lief en ik samen zijn, hebben we er patent op om de dingen die we ver van tevoren afspreken, onbedoeld in een tijdsbestek van een paar weken te plannen. Zo gaan er soms maanden voorbij waarin we geen concert bezoeken, om er dan ineens vier in zestien dagen in de agenda te hebben staan. Ook bijzondere verjaardagen, etentjes, en andere feestjes vallen vaak kort na elkaar.
Zo ook afgelopen weekend.
Kinderen veranderen je leven. Dat is een feit. Hoeveel je leven verandert is per gezin, per kind, verschillend. En het is ook verschillend hoeveel je wilt dat je leven verandert, want ja, ik geloof dat je een keuze hebt.
Toen ik net zwanger was, en me bijna dagelijks verlekkerde op nieuwe collecties, jurkjes, haarbandjes en andere schattige meisjes kledij, riep ik om het hardst dat het van de zotte was om tientallen euro’s uit te geven aan kleding die twee of drie maanden wordt gedragen. Onze dochter kon het prima af met Zeeman, Wibra en Hema kleding en dan was die laatste al duur zat.
De fanatieke Instagrammer heeft het wellicht eens voorbij zien komen. De bedreven knutselaar heeft er allicht eens aan mee gedaan. Mensen die in geen van voorgenoemde groepen vallen, maar wel mijn stories op Instagram bekijken, zijn vast een beetje nieuwsgierig geworden.
Instaswap. De Fall Edition om precies te zijn.
Het is oktober. De dagen worden kouder, natter en, als aankomend weekend de klok weer een uurtje terug is gezet, korter. De plaidjes mogen weer de bank op en de kaarsjes aan. Hoewel ik vaak op 2 januari al snak naar het voorjaar, zijn de weken in aanloop naar de feestdagen altijd wel gezellig. We kijken niet op een kruidnootje of een glûhwijntje meer of minder en iedereen lijkt net een beetje liever voor elkaar. Misschien omdat sfeerverlichting dat effect heeft op mensen, of misschien omdat ze weten dat er cadeautjes aan zitten te komen voor de mensen die lief zijn geweest.
Vorige week gingen wij met z’n drietjes buiten de deur eten. Annabel is dol op eten en dat heeft ze niet van een vreemde. Maar of een dreumesje van ruim dertien maanden het ook leuk vindt om in een kinderstoel, op een vreemde plek, omringd door vreemde mensen te moet wachten op haar eten, dat moet je altijd maar afwachten. Gelukkig doet ze dat doorgaans uitstekend en dat maakt dat wij meer en meer uit eten durven met onze miss mini.
Dit najaar is het de achtste keer dat wij vakantie vieren op Texel. In maart 2015 gingen we voor het eerst en werden we op slag verliefd op het eiland. Fijn bijkomend voordeel is het optreden van Plaatstaal ieder najaar. In het begin maakten we daar een lang weekend van, inmiddels plakken we er gewoon een weekje vakantie omheen.
